یکشنبه ۲۰ آبان ۰۳

انجام اولین آنژیوگرافی و آنژیوپلاستی

۱۰۳ بازديد

2- جاری ساختن آنژیوگرافی و آنژیوپلاستی نخستین
فعلا طرز پذیرش گردیده و استاندارد برای معالجه سکته وخیم قلبی ، اجرا آنژیوگرافی ، معلوم ساختن رگ مشغول و برطرف کردن انسداد آن با بیرون کردن لخته خون یا این که مفتوح کردن رگ با استنت و بالون میباشد که به آن "آنژیوپلاستی اول" متخصص قلب  یا این که (Primary PCI) گفته میشود.

آنژیوپلاستی نخستین ، دارنده نکات مثبت متعددی میباشد مانند:

مشاهده عروق قلبی و انتخاب موقعیت کلی بیماری
برطرف کردن بی واسطه و نسبتا بی نقص لخته خون
معالجه تنگی قضیه ای رگ قلب خلال برطرف کردن لخته خون
طراحی برنامه برای گشودن تنگی رگ های دیگر ، در شکل وجود
و کاهش خطر خون ریزی داروهای فیبرینولیتیک
با این اکنون مهم‌ترین محدودیت در اجرا Primary PCI ، در دسترس نبودن تجهیزات آنژیوگرافی و کت لب در مرکز ها درمانی میباشد. در صورتی‌که مریض از آغاز در مرکزی بود که قابلیت ایفا پرایمری PCI داشت که می بایست صورت بپذیرد ، در غیر این شکل برای جابجایی مریض به راءس دیگری که دارنده تجهیزات مایحتاج باشد ، محدودیت هنگامی وجود دارااست و این جابجایی نباید موجب حیف کردن فرصت طلایی برای معالجه مریض با سکته قلبی شود.

مجال طلایی معالجه سکته وخیم قلبی ، از مواجهه مریض با قاب معالجه تا گشودن رگ مریض ، 120 دقیقه میباشد و نباید اقدامات اضافه موجب تانی در معالجه مریض خواهد شد.

اما در سالهای اخیر کانال بسیار نیکی از اورژانس و بیمار ستان های دارنده تجهیزات آنژیوپلاستی اول به وجود آمده میباشد که مریض را بعداز تشخیص مستقیما به‌این مرکز ها منتقل می نمایند. این طرح موسوم به طرح 24/7 موجب کاهش قابل توجهی در حین معالجه بیماران با سکته خراب قلبی شد‌ه‌است.

ولی اینک در اکثری از کشورها ، و طبق سفارش های علمی در‌صورتی‌که بیماری در طی طلایی معالجه به مرکزی که دارنده تجهیزات آنژیوپلاستی نخستین وجود ندارد مراجعه کرد‌ه باشد ، به خواسته سرعت در معالجه مریض از داروهای فیبرینولیتیک به کارگیری می گردد و بعداز چندین ساعت و با بهبودی نخستین ، مریض جهت آنژیوگرافی کرونر به راءس دارنده قسمت آنژیوگرافی ، جابجایی داده می‌گردد. بدین ترتیب هم مریض فرصت مطلوب برای بازکردن رگ قلب را از دست نداده میباشد و هم اینکه معالجه قطعی حمله خراب قلبی ذیل آنژیوگرافی قرار گرفته میباشد.

ادامه معالجه سکته وخیم قلبی
بعداز معالجه نخستین و مفتوح کردن رگ مسدود گردیده قلبی ، ما یحتاج میباشد بیماران برای پیش گیری از عوارض خراب سکته قلبی و معالجه آنان در شکل بروز ، تا یکسری روز (3تا 5 روز) بستری باشند. این بستری در روزهای اولیه در نصیب CCU بوده و مریض از لحاظ علایم قلبی و آریتمی های احتمالی زیر مونیتورینگ مداوم قلبی قرار خواهد گرفت. پس از اعتقاد از استوار بودن وضعیت مریض ادامه معالجه در سوا قسمت CCU قابل اجرا میباشد.

در حین بستری ما یحتاج میباشد آزمایشهای متفاوت برای نظارت عوارض سکته قلبی و گزینش خطر تکرار حمله قلبی یا این که بقیه عوارض آن در آتی شکل بگیرد. این استدلال‌ها دربرگیرنده:

تست خون برای تحقیق ریسک فاکتورهای مریض مانند دیابت ، چربی خون بالا و نظارت کارایی همگی و کبد.
نوار قلب روزمره برای نظارت آریتمی ها
اکوکاردیوگرافی قلب برای پژوهش ساختمان قلب و اقتدار انقباضی قلب
و بقیه آزمایش ها مانند آزمایش ورزش و کپی قلب در شکل ضرورت.
داروهای پس از سکته قلبی
بیماران با سکته قلبی بعداز گذراندن عصر وخیم بیماری ، مایحتاج میباشد به طور منظم ذیل معالجه دارویی باشند. بعضی از این داروها برای ادامه معالجه سکته قلبی میباشد ، بعضا دیگر برای خودداری از تکرار حمله قلبی و عوارض آن مصرف میشود و بعضا از داروها هم می باشند مانند داروهای دیابت ، فشارخون بالا و چربی خون بالا که مریض یا این که از پیشین مصرف می کرده یا این که پس از تشخیص این بیماری ها ، مورد نیاز میباشد استارت شوند.

آسپیرین: مشهور ترین داروی ضد پلاکت میباشد و ما یحتاج میباشد تک تک بیماران با حمله وخیم قلبی -به شرط نداشتن خون ریزی فعال یا این که آلرژی به دارو- آن را تا نقطه پایان قدمت مصرف کنند.
داروی ضدپلاکت دوم: در بیماران با حمله خراب قلبی به جهت خطر زیاد تشکیل لخته خون ، تا 1 سال پس از حمله قلبی ، به غیر از آسپیرین داروی دومین هم برای مهار پلاکتها تجویز میشود که به آن "معالجه ضد پلاکتی دو دارویی" (DAPT) گفته می‌گردد. داروی دوم ضد پلاکتی میتواند از یکی‌از سه مجموعه داروی پایین تعیین گردد:
کلوپیدوگرل مانند پلاویکس ، اسویکس و زیلت. این داروها کلیه 75 میلی گرم میباشند و روزمره یکی از آنان مصرف میگردد. اما در بعضی از بیماران -به ویژه عده ای که استنت دارا‌هستند- در ماه اولیه بعداز حمله ، دوتا در روز تجویز میشود.

پراسوگرل با دوز 10 میلی گرم در روز و یک توشه در روز

تیکاگرولول با دوز 90 میلی گرم و دو توشه در روز

استاتین ها: داروهای استاتین (مانند آتوروستاتین و رزووستاتین) اگرچه به داروهای ضد چربی خون مشهور میباشند البته غیر از زیر آوردن کلسترول خون ، موجب استوار شدن پلاک های چربی باطن عروق کرونر و کاهش احتمال پاره شدن آن‌ها هم میشوند. لذا مایحتاج میباشد اشخاص با حمله قلبی ، حتی با وجود نرمال بودن میزانچربی و کلسترول خون ، برای پیش گیری از تکرار حمله قلبی تا نقطه نهایی قدمت از این داروها به کارگیری کنند.
داروهای مسدود کننده گیرنده "بتا" : مصرف این داروها آنگاه ازحمله قلبی موجب کاهش تعداد ضربان قلب و پرهیز از ارتقا ضربان قلب پیرو شغل های روزانه می‌شود. لذا مایحتاج میباشد تا دو سال پس از حمله قلبی این داروها از قبیل ، پروپرانولول ، آتنولول و متورال گزینه به کارگیری قرار بگیرند. اما در بیمارانی که در پی سکته قلبی در گیر نارسایی قلب می‌شوند ، اشکال خاصی از این خانواده دارویی بایستی تا نقطه پایان قدمت و ذیل لحاظ دکتر معالج ، مصرف بشود مانند بیزوپرولول ، کارودیلول و متورال سوکسینات.
داروهای مهار کننده آنزیم ACE یا این که ARB: همگی این داروها در غایت یک فعالیت مشترک اعمال می‌دهند و آن مهار تاثیر آنژیوتانسینll ، میباشد. آنژیوتانسینll یک کدام از عامل ها مخرب و مضر برای سالمی قلب و تمامی میباشد و مهار آن می‌تواند اثرات مثبت و مهمی در تندرست وقت گیر دوران قلب داشته باشد. ما یحتاج میباشد بیماران پس از عصر خراب سکته قلبی تا مدتی و زیر حیث دکتر از یکی‌از داروهای این خانواده مانند: کاپتوپریل ، انالاپریل ، لیزینوپریل یا این که لوزارتان به کارگیری کنند. ولی بازهم در بیماران با نارسایی قلب درپی سکته قلبی یا این که در اشخاص دیابتی مایحتاج میباشد این داروها به بازه وقت گیر تری ادامه پیدا نمایند.
داروهای ضد اسید معده: در برخی از بیماران که سوابق خون‌ریزی از معده دارا هستند جهت دوری از تکرار خون ریزی معده در تاثیر مصرف داروهای وا رفته کننده خون ، مورد نیاز میباشد از داروهای ضد اسید معده مانند پنتوپرازول استعمال شود. اما این داروها برای بیماران با سن بالای 65 سال ، اشخاص باسابقه آسیب معده ، بیمارانی که از داروهای ضد التهابی مانند کورتون یا این که NSAID ها به کار گیری می نمایند و در کسانی که وارفارین یا این که NOAC ها مانند ریواروکسابان می‌خورند هم تجویز می گردد.
سایر داروها: در کنار این داروها مایحتاج میباشد معالجه های موردنیاز برای بیماری های دیگری مانند فشارخون بالا ، دیابت قندی ، نارسایی قلب و بیماری های روزنه ای قلب هم ادامه پیدا نمایند. برای کاستن از تعداد داروهای مصرفی و کاهش تداخلات دارویی ، در مواقعی که تعداد داروهای موردنیاز برای مریض زیاد باشد ، پزشک معالج به احتمال زیاد از داروهایی که به کار گیری چندگانه دارا هستند ، به کارگیری خواهد کرد. برای مثال دارویی مانند کاپتوپریل برای معالجه سکته قلبی ، نارسایی قلب ، فشارخون بالا و دیابت قندی اثر گذار میباشد لذا در بیمارنی که ترکیبی از این بیماری ها و اشتباهات را دارا‌هستند ، می قدرت از یک دارو به کار گرفت.
تا كنون نظري ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در مونوبلاگ ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.