كنترل آريتمی و تعداد ضربان قلب بالا

کنترل آریتمی و تعداد ضربان قلب بالا
در کنترل فیبریلاسیون دهلیزی از دو نحوه می اقتدار استعمال کرد: محافظت ریتم فیبریلاسیون دهلیزی و کنترل تعداد ضربان قلب یا برگرداندن فیبریلاسیون دهلیزی به ریتم سینوسی نرمال. هر کدام از این شیوه ها منافع و مضرات خودش را داراست و بستگی به شدت علایم بیمار و سایر بیماری های قلبی داراست و تصمیمی میباشد که معمولا بوسیله تیم درمانی شما و بعداز نظارت شرایط بیماری گرفته می‌شود. با این هم اکنون نتایج وقت گیر بازه زمانی هر دو شیوه از حیث ارتفاع قدمت و کیفیت زندگی تقریبا موازی بوده و قابل متخصص قلب  مقایسه میباشند.

1- مراقبت ریتم فیبریلاسیون دهلیزی و نادر کردن از ضربان قلب
درین نحوه که به طریق "در اختیار گرفتن ریت" (Rate Control) هم مشهور میباشد ، ریتم فیبریلاسیون دهلیزی معالجه نمی‌شود و قلب همچنان به ضربان نامنظم خویش ادامه میدهد البته با استعمال از دارو ، تعداد جواب بطن به ضربانات دهلیزی در اختیار گرفتن میشود. تعداد ضربان متبوع فی مابین 60 تا 80 توشه دقیقه در اکنون استراحت میباشد که با کار بدنی تا 110 توشه در دقیقه هم می‌تواند ارتقاء پیدا نماید. در کنار این عمل ، درصورتی که موردنیاز باشد برای پرهیز از ایجاد لخته خون و آمبولی به مغز و بقیه نقاط تن از داروهای ضد انعقادی به کارگیری شود.

داروهایی که برای در دست گرفتن تعداد ضربان قلب استعمال میگردد عبارتند از:
داروهای بتابلوکر مانند پروپرانولول ، آتنولول ، متوپرولول ، کارودیلول ، بیزوپرولول.
داروهای بلوک کننده شبکه کلسیم مانند وراپامیل و دیلتیازم.
دیگوکسین
و در بعضی از بیماران از داروهای ضد آریتمی قلب به ویژه آمیودارون به کار گیری می‌گردد.
2- برگرداندن فیبریلاسیون دهلیزی به ریتم سینوسی
درین شیوه به روش های متفاوت کارایی می‌گردد تا فیبریلاسیون دهلیزی از در میان رفته و ریتم نرمال قلب محافظت گردد. اگرچه امروزه عملکرد میگردد تا جایی که قابلیت دارااست در آحاد بیماران ریتم قلب به شرایط طبیعی برگردد البته به جهت احتمال بالای ناکامی درمانی و رجوع و برگشت دوباره فیبریلاسیون دهلیزی و هم اینگونه عوارض به کارگیری از داروها و پروسیجرها ، از این شیوه برای بیماران علامتدار و با هجوم ها ناگهانی فیبریلاسیون دهلیزی به کار گیری میشود. قابل ذکر میباشد که خطر تولید لخته خون حتی با رجوع و برگشت ریتم نرمال از دربین نمی رود و بیماران همچنان می بایست از داروهای ضد انعقادی استعمال کنند.

برای برگرداندن ریتم سینوسی از طریق های مختلفی به کارگیری می‌گردد:

داروهای ضد آریتمی:
برای برگرداندن ریتم سینوسی و مراقبت آن در وقت گیر مقطع از داروهایی مانند فلکایینید ، پروپافنون ، ایبوتیلید و آمیودارون استعمال می‌گردد. این داروها تا 60 درصد توفیق معالجه دارا هستند و دارنده عوارض مختلفی می باشند که ما یحتاج میباشد تجویز و ادامه مصرف آنان مسلما پایین حیث پزشک معالج کارشناس بیماری های قلب شکل گیرد.

شوک الکتریکی:
یکی شیوه های موءثر در برگرداندن ریتم سینوسی میباشد. این فعالیت در مریض‌خانه و توسط دستگاه شوک الکتریکی شکل می‌گیرد. بیشترین مفاد استعمال آن در مفاد اورژانسی یا این که هنگامی میباشد که معالجه های دارویی اثرگذار نباشند. مورد نیاز میباشد مریض پیش از شوک ، از لحاظ خلا لخته خون در قلب با استعمال از اکو مری یا این که با مصرف داروی ضد انعقادی برای سه هفته ، پژوهش گردیده باشد. پس از اعمال شوک الکتریکی برای نگهداری ریتم سینوسی ما یحتاج میباشد از داروهای ضد آریتمی استعمال شود.

فعالیت "ابلیشن" (Ablation):
در بیماران مقاوم به نحوه های فوق از ابلیشن دهلیز چپ و بافت های محیط مانند وریدهای ریوی به کارگیری میگردد. در‌این طرز که در اطاق آنژیوگرافی الکتروفیزیولوژی اجرا میگردد ، با استعمال از لوله های باریکی بنام کاتتر وارد قلب و دهلیز چپ گردیده و بوسیله حرارت یا این که با به کارگیری از ساخت و ساز سرمای شدید و کرایو ، برش هایی در بافت دهلیز چپ و وریدهای ریوی شکل می‌گیرد تا مسیر جنبش مدار الکتریکی در قلب تغییر و تحول کند و اصلاح خواهد شد.

توفیق این نحوه در سه سال مجاورت 50 درصد و با تکرار فعالیت تا 80 درصد هم میرسد.

کار جراحی Maze:
اصول این نحوه مانند ابلیشن میباشد اما با این تفاوت که‌این عمل در اطاق فعالیت قلب گشوده و به مکان اسفاده از کاتتر با چاقوی جراحی شکل می‌گیرد. امروزه از این نحوه در حین جراحی روزنه میترال و هنگامی که قفسه سینه گشوده شد‌ه‌است ، استعمال می گردد.

پیس میکر:
در بعضی از بیماران که ضربان های قلب ذیل دارا‌هستند یا این که مبتلا هجوم ها مکرر تند و نماید شدن ضربان قلب می گردند ، مورد نیاز میباشد از ضربان سازهای قلبی یا این که پیس میکر استفاده نمود.

رعایت مواقعی که در تک تک بیماران با فیبریلاسیون دهلیزی ما یحتاج میباشد:
رعایت طرز معاش تندرست: در حالتی‌که شما فیبریلاسیون دهلیزی دارید ، با رعایت مفاد زیادی می‌توانید به مراقبت سالمی قلب خویش یاری نمائید. این امور می‌توانند علائم شمارا کاهش داده و موقعیت بیماری شما‌را بهبود بخشند ، در کنار آن همینطور مخاطرات بیماری قلبی و سکته مغزی شما‌را هم کاهش میدهند. تغییرات مدل معاش بخشی از اپ درمانی سفارش گردیده است که مشتمل بر:
اتخاذ یک الگوی غذایی سلامت از دید قلبی:رژیم غذایی ممکن میباشد یک رژیم به مدل مدیترانه ای یا این که رژیم غذایی DASH باشد ، که نمک را کاهش می‌دهد تا به شما هم در در دست گرفتن فشار خون شما یاری دهد وهم موجب کاهش بروز دوباره فیبریلاسیون دهلیزی خواهد شد.
در‌حالتی که اضافه وزن دارید ، آن را نادر فرمائید:حتی کاهش 10 درصد از وزن می‌تواند به بهبود حالت شما یاری دهد.
به صورت منظم ورزش فرمایید و دوران فرصت های بی حرکتی خویش را کاهش دهید.
از روشها و استراتژی های رئیس استرس به کارگیری فرمائید ، چون استرس و اضطراب میتوانند علائم را بدتر نمایند.
سیگار کشیدن را رخنه‌ نمایید.
مصرف الکل در بیماران با فیبریلاسیون دهلیزی موجب کاهش اثرات درمانی و دارویی می‌گردد. لذا در صورتی از درمانهای مرتبط با فیبریلاسیون استاده میکنید ، الکل مصرف نکنید.
از داروهای غیر از داروهای پیشنهاد شدهتوسط پزشک معالج خویش ، به کار گیری نکنید.
روشهای درمانی کمکی وجود دارااست که ممکن میباشد برای در اختیار گرفتن فیبریلاسیون دهلیزی بهره ای داشته باشد. یوگا ، طب سوزنی و روشهای درمانی بر پایه ی متانت (مدیتیشن) ، میتوانند یاری کننده باشند. با این درحال حاضر ، از این ها صرفا بایستی تحت عنوان کمکی برای معالجه استاندارد پزشکی استعمال شود.
چنانچه از داروهای گیاهی یا این که تکمیل کننده های غذایی استعمال میکنید این فرمان قادر است خطرناک باشد ، چون احتمال تداخل با بقیه داروها به ویژه داروهای ضد آریتمی و وارفارین وجود داراست.
معالجه فیبریلاسیون دهلیزی یک فرآیند اساسی و طولانی میباشد. فراگیری بیماران ، استحضار از پروسه بیماری و روش معالجه آن و همیاری میان پزشک معالج و مریض ، سر در اختیار گرفتن صحیح و سوای عارضه این بیماری میباشد.